maandag 30 januari 2012

And the winner is...

In de berichtgeving over het PvdA-congres van vorige week is een opmerkelijk punt nogal ondergesneeuwd door de sensationele bekendmaking dat Job Cohen zich voortaan als een oppositieleider gaat opstellen - dat dat überhaupt nieuwswaardig was zegt wat over de staat van deze partij en haar huidige leider. In de slipstream van deze mededeling koos de PvdA er en passant voor om voortaan een open lijsttrekkersverkiezing te houden. De benoeming bij coöptatie van Cohen is in retrospectief blijkbaar toch niet het wondermiddel gebleken dat de partij er van verwachtte.

Als extraatje mogen voortaan ook niet-partijleden zich voor het lijsttrekkerschap aanmelden. Het moet niet gekker worden! Het is al op het randje dat de partij zo nu en dan niet-PvdA'ers aantrekt om namens de sociaal-democratie wethouder te worden, maar daar valt in ieder geval inhoudelijk nog wat voor te zeggen. Een goede vakwethouder met sociaal-democratisch gevoel is wellicht te prefereren boven een doorgewinterde partijtijger zonder verstand van zaken.

Maar de lijsttrekker voor de Tweede-Kamerverkiezingen? Heeft er niemand op dat congres bij nagedacht dat de nummer één op de lijst niet alleen wordt ingehuurd om zo veel mogelijk stemmen te trekken, maar ook en vooral als politiek leider daarna? En voor die tweede functie is het wel degelijk prettig dat iemand aantoonbare verwantschap, blijkend uit een - liefst enigszins langdurig - lidmaatschap, met de partij bezit. Het is niet zo moeilijk om een aantal mensen te bedenken die als lijsttrekker flink zouden scoren - maar die je never nooit aan het hoofd van welke politieke partij dan ook zou willen zien omdat ze daar de koers kunnen uitzetten.

Het is een symptoom van het verval van de politiek. In mijn - blijkbaar volstrekt achterhaalde - optiek probeert een partij veranderingen in de maatschappij aan te brengen, gebaseerd op haar ideologie en haar politiek programma. Met dat programma gaat die partij de boer op om te kijken hoe breed de steun is voor het voorgenomen beleid, en behaalt dan eventueel voldoende macht om dat ook uit te voeren. Bij de PvdA wordt dat nu omgedraaid: eerst gaan we met een populaire lijsttrekker zo veel mogelijk macht binnenhalen, en dan zien we wel wat we daarmee gaan doen.

Misschien kan John de Mol er een leuk televisieprogramma van maken. Formats genoeg. So you think you are a political leader? Politics got talent? Of is het wellicht meer iets voor Frits Sissing, 'Op zoek naar... de nieuwe PvdA-lijsttrekker'? Kan de opkomst en neergang van de eens zo trotse sociaal-democratie mooi in een musical worden gegoten...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten