donderdag 26 januari 2012

Column Vox: Peace, man!

Kort geleden vroeg de redactie van het Jaarboek Numaga een goede collega en mij om een artikeltje te schrijven over het imago van het linkse Nijmegen in de jaren zeventig. Een leuk verzoek, waaraan ik – zoals altijd bij leuke verzoeken – enthousiast gehoor gaf. Onder de titel ‘Een modelboerderij voor de rest van Nederland' fileerden wij het belang van deze tijdspanne voor de Waalstad. Natuurlijk, links was erg luidruchtig en spraakmakend in die tijd, maar dat betrof een overwegend academische elite –gewone Nijmegenaren vonden toch vooral dat dat langharige werkschuwe tuig maar eens gewoon aan de slag moest, in plaats van hen, veelal tegen hun wil, te bevrijden.

Het is een gestolde mythe – wij veronderstelden omdat de deelnemers uit die tijd hun eigen geschiedenis hadden geschreven. En daarin zijn ze – met hun ideologische verwantschap aan Kim Jong-Il niet echt verbazingwekkend –bepaald niet bescheiden gebleven.

Al voor de jaarboeken in de winkel lagen, reageerde een voormalige zelfverklaarde linkse hotshot als door een adder gebeten. De Piersonrellen, ‘culminatiepunt van alle linkse wederwaardigheden’ hadden we niet genoemd! Tja, die speelden in de jaren tachtig… En een maandje na verschijning ontving ik via de mail nog een hilarische reactie van een toenmalige activist. Ten eerste werden mijn brother in crime en ik volgens hem gedreven door na-ijver op zijn generatie, omdat wij die wonderbaarlijke tijd niet meegemaakt hadden. Ten tweede keken wij met academisch dedain – de brievenschrijver is HAN-docent, vandaar, en nog wel in de door links verfoeide marketing - neer op de maatschappijkritische activistische student van toen. En ten derde – daar komt-ie – moesten wij niet vergeten dat wij zulke artikelen alleen maar konden schrijven door het belangrijke werk dat hij en zijn kornuiten voor ons hadden verricht.

Wij bleken, met andere woorden, in de hand van onze bevrijder te bijten! Met een dreigend ‘wees je dat wel bewust!’ en een oproep om linkse geschiedenis voortaan in handen van keurige linkse historici te geven (die is ‘niet in goede handen’ bij ‘wat neutrale historici’  en er zou eeuwen na nu nog over deze 'periode van verlichting' worden geschreven – hallo Kim Jong-Il) sloot hij af. Ik heb hem hartelijk bedankt voor het onderbouwen van onze veronderstelling. Peace, man!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten