De Gelderlander
1 februari 2012 woensdag
Nijmegen Stad Editie
Hoed u voor partijdige geschiedschrijving!
Peter van der Heiden en Jonn van Zuthem vinden dat ze terecht vraagtekens gezet hebben bij de linksigheid van Nijmegen in de jaren zeventig.
De voormalig activist en oprichter van het orkest Kladderadatsch, René van Hoften, verwijt ons, als auteurs van een artikel in het jaarboek Numaga over Nijmegen als 'linkse stad' in de jaren zeventig gevoelens van naijver te bezitten omdat wij de jaren zeventig niet hebben meegemaakt.
In een artikel in De Gelderlander stelt hij dat een aparte commissie de geschiedenis van links Nijmegen zou moeten bestuderen en beschrijven, want bij 'wat neutrale historici' (zoals wij) zou dit 'niet in goede handen' zijn.
Historisch onderzoek is volgens ons echter gebaat bij afstand tot het onderzoeksobject, zowel in de tijd als in emotionele betrokkenheid, wil het niet verworden tot zelf verheerlijkende geschiedschrijving à la Noord-Korea. Aan precies dat euvel lijdt de socioloog (dus niet 'historicus', zoals het bijschrift bij zijn artikel in De Gelderlander foutief luidt) Van Hoften. Ter illustratie nog één citaat uit een e-mail die Van Hoften ons stuurde 'Over enkele eeuwen zal dit tijdsgewricht nog steeds schrijvers inspireren omdat het een 'verlichtingsperiode' was'. We rest our case.
Dat wil uiteraard niet zeggen dat er geen inhoudelijke discussie over ons artikel, of over het linkse Nijmegen in de jaren zeventig, te voeren zou zijn. Maar dan moet zo'n discussie wel op argumenten gevoerd en op feiten gestoeld zijn.
Op verzoek van de Numaga-redactie hebben wij een artikel geschreven over het 'linkse imago van Nijmegen in de jaren zeventig', hetgeen ook duidelijk in het artikel naar voren komt. Dat geeft al antwoord op aardig wat kritiek van Van Hoften: de tijdspanne is duidelijk, het onderzoeksobject (heel Nijmegen, dus niet alleen de universiteit) en het 'onderzoekskader' is daarmee afgebakend.
Verder is het op zijn minst opmerkelijk dat ons wordt verweten geen duidelijke probleemstelling te hebben, terwijl twee zinnen verderop onze hoofdvraag - die overigens luidde of het linkse beeld van Nijmegen voor de hele stad opging, en niet, zoals Van Hoften suggereert, of burgerlijk Nijmegen door het linkse virus besmet raakte - wordt bekritiseerd.
Het probleem lijkt veel meer te zijn dat Van Hoften het niet eens is met onze vraag - en nog veel minder met onze uitkomsten. Dat kan, maar dat is een totaal andere discussie. Ronduit misleidend is Van Hoftens opmerking dat wij maar een vijftal organisaties noemen die de tijd hebben overleefd. Wij noemen er inderdaad vijf, met als bijzin 'om er maar een aantal te noemen'. Dat is maar op ÈÈn manier uit te leggen: er zijn er nog (veel) meer. Dat is fabriceren van bewijsmateriaal door selectief te citeren - inderdaad, een gebruik dat in de jaren zeventig in menig sektarisch clubje hoogtij vierde.
Natuurlijk, 'links' was groot in Nijmegen in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Dat ontkennen wij ook niet. Waar Van Hoften ronkt met 45 procent bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1974, wijzen wij dan maar op Amsterdam, waar 'links' dat jaar maar liefst 61 procent behaalde. Of Rotterdam, met 58 procent. Dat zijn linkse meerderheden, in tegenstelling tot de 45 procent in Nijmegen.
Los daarvan zijn er nog wel wat vraagtekens te zetten bij de mate van linksigheid van de Nijmeegse PvdA in die tijd, zeker waar het de traditionele achterban (die had die partij toen nog) betreft. Het spraakmakende linkse deel, en dat bevond zich (ver) ter linker zijde van de PvdA, was in de jaren zeventig nooit groter dan 20 procent; wederom, minder dan in de hoofdstad. Niet voor niets koos de PvdA in Nijmegen stelselmatig om mee te besturen met KVP of later CDA, en niet met uiterst links, veelal en niet voor niets, 'klein links' genoemd.
Ook tijdgenoten waren zich - op zijn minst later - bewust van de afstand tussen de spraakmakende actievoerders en de 'burgerlijke' bevolking. Wij citeren in ons artikel in het jaarboek Jan Wijnia, de eerste wethouder van GroenLinks in Nijmegen. Hij staat toch niet bekend staand als al te rechts, en hij schrijft dat 'de studentenbeweging met al zijn kleuren en sektes ver af staan van het merendeel van de Nijmeegse bevolking'.
Ons artikel in het jaarboek van Numaga geeft een nuancering van het bestaande beeld van Nijmegen in de jaren zeventig. Wij veronderstellen dat de 'mythe', zoals wij het noemen, dat heel Nijmegen zo veel linkser was dan de rest van Nederland in stand gehouden wordt door de omstandigheid dat 'links' tot nu toe zijn eigen geschiedenis heeft geschreven, en zoals maar weer eens blijkt, als een terriÎr bewaakt.
Met een wat meer afstandelijke blik blijft er van die mythe niet zo veel meer over, zoals ook blijkt uit de woorden van Jan Paalman, in reactie op de seventiestentoonstelling in Museum Het Valkhof in 2007: 'Een tienjarige rel in een Roomse kostschool, meer was het niet'. Maar dat is als activistische tijdgenoot natuurlijk niet leuk om te horen.
Peter van der Heiden is politicoloog en Jonn van Zuthem is historicus. Ze zijn de auteurs van Een modelboerderij voor de rest van Nederland? Nijmegen als 'linkse stad' in de jaren zeventig.
Copyright 2012 Wegener NieuwsMedia BV
All Rights Reserved
Tegenwoordig is het voor een beetje nozel mens veel duidelijker dan pakweg 40 jaar geleden om te beseffen wat hypes zijn. We leven iedere dag weer met een nieuwe hype.
BeantwoordenVerwijderenNijmegen in de jaren '70 een linkse stad, ik waag het te betwijfelen. Linkser dan Arnhem, dat wel, maar vooral ongevaarlijk links en derhalve verbaal mikpunt door het burgerlijke overgrote deel van Nijmegen (en de rest van NL) Ik durf de stelling te verdedigen dat de onterechte angst van 'rechts' (inclusief PvdA)het splinterlinks groter heeft gemaakt in Nijmegen dan in werkelijkheid het geval was. Nijmegen als een soort maoïstische proeftuin onder het vergrootglas van de rest van Nederland" Het is verworden tot een sprookje waarin veel babyboomers nog geloven, maar sprookjes bestaan niet, ze fungeren vaak als een moralistische vertelling. En helaas het babyboomgedeelte van Nederland eist dat de rest van Nederland in die sprookjes blijft geloven, vooral de linkse kabouters.
Dit vertel ik niet als historicus, niet als socioloog maar door proefondervindelijke ervaring.
In 1984 was Nijmegen, buiten de universiteit, een schattige lieve stad met nog resten van de hippe vogels, maar werd vooral bestuurd door niet links. Burgemeester Hermsen (CDA) is pas in 1986 vervangen door Ien Dales (als mijn geheugen me niet in de steek laat) Van een linkse stad is pas sprake vanaf de jaren negentig, burgerlijk links, maar het werkt blijkbaar wel.
U kunt een vloer lamp die is een stuk, in welk geval je grootste zorg is dat het niet aantasten of uit te gaan van stijl te kiezen. Overkoepelende staande lampen zijn een goede compromis. Ze zijn dramatisch en mooi en geven warm en diffuus licht en perfect in elk corner.I ben ook als Arching staande lampen voor mijn huis of kantoor. u kunt industriële vloerlamp genaamd.moderne industriele vloerlamps Nederland
BeantwoordenVerwijderen