Arme, arme PvdA. Door de geniale vondst van kersvers partijvoorzitter Hans Spekman moeten de 'gewone' partijleden bepalen wie de nieuwe fractievoorzitter wordt. Waarom weet niemand, want wanneer er eindelijk weer eens verkiezingen zijn (ik gok zo rond oktober) moeten diezelfde gewone leden stemmen voor een nieuwe lijsttrekker. Een schertsvertoning nu dus, volstrekt overbodig. Waarom niet gewoon de CDA-lijn gevolgd (echt waar, de christendemocraten doen ook weleens wat goed!) en even wachten met het met veel bombarie op het schild hijsen van iemand die op zijn best een tussenpaus wordt? Het is goddorie maar een fractievoorzitter, een primus inter paris die gekozen moet worden. Dat kan de PvdA-fractie, die toch best bestaat uit verstandige lieden, heus wel zelf beslissen.
Maar goed, de partijleden moeten aan de bak. Kiezen tussen Albayrak, Samson, Van Dam, Plasterk en dark horse Jacobi. Op basis waarvan eigenlijk? Inhoudelijke verschillen zijn er nauwelijks of niet - en als die er wel zijn moet de eigenaar van de afwijkende ideeën subiet geroyeerd worden. De vijf kandidaten hebben immers allen het verkiezingsprogram onderschreven, en da's de inhoud voor de komende paar jaar. De keuze gaat dus over heel iets anders: over wie het gezicht moet zijn van de PvdA.
Nogmaals, waarom niet gewoon even het CDA nagedaan en een tijdje gewacht? Moet de PvdA per se een gezicht hebben op dit moment? En, moet iemand het gezicht willen zijn van de PvdA op dit moment? Ik moet zeggen dat ik de vijf kandidaten uitermate dapper vind om nu hun vingertje op te steken, nu grote delen van het electoraat vooral de middelvinger opsteken naar de PvdA. Een plotse wederopstanding ligt niet in het verschiet, dus een nieuwe leider mag net zo hard billenknijpen (de eigen, bij elkander, wel te verstaan) bij elke peiling als de zojuist vertrokken verlosser mocht doen. Politiek masochisme, of politieke zelfmoord?
Wie moet het eigenlijk worden? Mij is het grotendeels om het even, omdat ik er van uit ga dat we hier werkelijk met een interim-manager van doen hebben. Dat moet dus vooral een ervaren en gewicht in de schaal leggende politicus zijn, waarmee Van Dam en Jacobi afvallen. Ik zit nog te dubben of ik überhaupt ga stemmen. In ieder geval prijs ik de heer op mijn blote knieën dat het onzalige plan om ook niet-partijleden voor de politiek leider te laten stemmen bij deze verkiezing nog niet is doorgevoerd. Ik zie massa's PvdA-haters al op Jacobi stemmen om de partij het laatste zetje richting afgrond te geven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten